her şeyin üstünü örtüyoruz, hiçbir şey olmamış, yokmuş gibi davranıyoruz. güzelim evler, mahalleler yokmuş, orada insanlar yaşamıyormuş, sokaklarda çocuklar top oynamıyor, gizli köşelerde sevgililer kaçamak öpüşmüyor, bizans çeşmesinde kadınlar çekirdek çitlemiyormuş gibi. rum lisesinin, ermeni kilisesinin, bizans sarnıcının kapısına kilit vurup yok sayıyoruz. sonra da abdülmecidin evini restore edip utanmadan tarihimize sahip çıktığımızı iddia ediyoruz. her şeyin üstünü örtmeye, hiçbir şeyle yüzleşmemeye devam ediyoruz.
No comments:
Post a Comment